Το γλιοβλάστωμα είναι ο πιο κακοήθης όγκος του εγκεφάλου στους ενήλικες. Κάθε χρόνο προσβάλει 3.21 ανθρώπους ανά 100.000 ενώ αποτελεί το 14,5% του συνόλου των όγκων του εγκεφάλου. Η πρόγνωσή του είναι φτωχή, με μέσο όρο επιβίωσης λιγότερο από 2 χρόνια. Τα συμπτώματα ποικίλουν από επιληπτικές κρίσεις μέχρι διαταραχή συνείδησης, λόγου και κίνησης. Η πρώτη διάγνωση γίνεται με μια μαγνητική τομογραφία με σκιαγραφικό ενώ επιβεβαιώνεται ιστολογικά είτε με μια βιοψία είτε κατά την αφαίρεση του όγκου.
Η θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική αφαίρεση και στη πορεία ακτινοθεραπεία. Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του όγκου, μερικές φορές γίνεται και χημειοθεραπεία μετεγχειρητικά, επιμηκύνοντας έτσι την διάρκεια και την ποιότητα ζωής του ασθενή. Ένα χειρουργείο πρέπει να αποσκοπεί στην όσο πιο ριζική αφαίρεση του όγκου και του ιστού γύρω του χωρίς όμως να διακινδυνεύσουν οι λειτουργείες του εγκεφάλου. Σε αυτό συμβάλλουν οι σύγχρονες μέθοδοι νευροχειρουργικής που έχουμε στη διάθεσή μας. Η νευροπλοήγηση με δεματιογραφία, το μικροσκόπιο με χρήση 5-ALA, η ηλεκτροφυσιολογία, η φλοιώδης/υποφλοιώδης διέγερση ακόμα και η κρανιοτομία σε εγρήγορση είναι μερικές από τις μοντέρνες μεθόδους που χρησιμοποιούμε για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ιδανικά, 2 βδομάδες μετά την αφαίρεση του όγκου ξεκινάει η ακτινοθεραπεία της περιοχής από την οποία αφαιρέθηκε ο όγκος και της γύρω περιοχής. Αυτό θα φρενάρει την επανεμφάνιση του όγκου.
Παρόλο που πολλά ερευνητικά κέντρα σε όλο τον κόσμο έχουν επικεντρωθεί στην εύρεση θεραπείας, το γλιοβλάστωμα εξακολουθεί να είναι ανίατο. Παρόλα αυτά η έγκαιρη και σωστή διάγνωση καθώς και οι σωστές αποφάσεις του θεράποντα ιατρού είναι ζωτικής σημασίας για τον ασθενή. Προτιμήστε λοιπόν έναν κλινικά καταρτισμένο και επιστημονικά ενήμερο νευροχειρουργό για να σας βοηθήσει σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση.