Ασθενής 74 ετών μου παρουσιάστηκε με έντονη αστάθεια στη βάδιση, σπαστική τετραπάρεση, καυσαλγίες και μούδιασμα στα άνω και κάτω άκρα. Επιπλέον υποφέρει από ελαφρά ακράτεια, δυσκολία στη κατάποση ενώ αδυνατεί να ανέβει έστω και ένα σκαλί. Τα συμπτώματα ξεκίνησαν πριν 2 χρόνια και επιδεινώθηκαν έντονα τους τελευταίους μήνες. Η μαγνητική τομογραφία αυχενικής μοίρας και εγκεφάλου έδειξε έναν ευμεγέθη όγκο στην κρανιοαυχενική περιοχή με έντονη πίεση στον νωτιαίο μυελό.
Πραγματοποιήθηκε χειρουργική αφαίρεση του όγκου όπου όχι μόνο αφαιρέθηκε ολικά αλλά έμειναν αλώβητες οι σπονδυλικές αρτηρίες και το αριστερό παραπληρωματικό νεύρο που ήταν κολλημένα στον όγκο.
Ο ασθενής είδε μεγάλη βελτίωση μετεγχειρητικά στα συμπτώματα του. Ήδη από τις πρώτες 2 μέρες το μούδιασμα περιορίστηκε σε περιστασιακό και ήπιο μούδιασμα στα δάχτυλα των χεριών μόνο, η δύναμή δεξιά επανήλθε πλήρως ενώ αριστερά έχει επανέλθει κατά 80%, η βάδιση έγινε πιο σταθερή με ανοιχτά και κλειστά μάτια ενώ η ακράτεια, τα προβλήματα κατάποσης και οι καυσαλγίες υποχώρησαν πλήρως. Πήρε εξιτήριο σε άριστη κατάσταση τη 4η μετεγχειρητική ημέρα για το σπίτι του.
Η ιστολογική εξέταση έδειξε ¨μηνιγγίωμα WHO Grade I¨, έναν καλοήθη όγκο που αν αφαιρεθεί ολικά πολύ σπάνια επανέρχεται οπότε ο ασθενής ιάνθηκε πλήρως.
